Najważniejsza jest pierwsza warstwa ściany. Należy stawiać ścianę na zaizolowanym fundamencie. Pierwsza warstwa muru zawsze jest położona na tradycyjnej zaprawie o grubości około 2-3 cm. Jej funkcją jest zniwelowanie nierówności poziomu fundamentu. Umożliwi to uzyskanie idealnego poziomu i wyznaczenie zaplanowanych kątów narożników. Stawianie ściany zaczyna się od wyprowadzenia zewnętrznych narożników, a następnie wyznacza się otwory. Trzeba uniknąć docinania pustaków i bloczków. Aby utrzymać poziom na wszystkich ścianach wykorzystuje się murarski sznurek rozpięty na osadzonych w murze gwoździach. Należy odczekać, aż zaprawa stwardnieje. W przeciwnym razie może odkształcić się pod ciężarem kolejnych elementów muru. Kolejne warstwy bloczków i pustaków jest są ustawiane na odpowiedniej zaprawie. Pozycja bloczków może być skorygowana wyłącznie za pomocą gumowego młotka. Metalowy może spowodować ich uszkodzenie.
Zadaniem ścian jest przenoszenie obciążeń z dachu i stropów. Ich elementy muszą być wypoziomowane w każdym rzędzie. W przeciwnym razie obciążenie nie będzie rozprowadzane równomiernie. Aby zapobiec rozpadnięcie się muru, bloczki gazobetonowe lub pustaki muszą zostać ze sobą związane. Trzeba ustawić je w kolejnych warstwach z przesunięciem pionowej krawędzi o minimum 0,4 wysokości elementu. Narożniki powinny być szczególnie dobrze związane. Należy je także związać zbrojonymi wieńcami. Są wykonywane na wysokości każdego stropu i w ściance kolankowej, na której zostanie oparty dach. Poziome i pionowe elementy konstrukcyjne, czyli słupy i nadproża, także muszą być zbrojone. W strefie podokiennej zaleca się układanie stalowych kratowniczek w spoinach, jeżeli ściany są murowane wyłącznie na spoiny poziome. Zapobiega się w ten sposób pękaniu muru. Kratowniczki ze stali o niewielkim przekroju są umieszczane w dwóch i trzech warstwach spoin. Można wysunąć z obu stron po minimum 0,5 m poza krawędź otworu okiennego.
Ostatnim etapem jest budowa nadproży. Najwygodniej zbudować je z elementów systemowych zawierających gotowe zbrojenie. Ich rozpiętość jest ograniczona. Duże są wykonywane z żelbetu ułożonego w deskowaniu przygotowanym podobnie jak w wieńcach.
