Stolarka okienna wysokiej jakości cechuje się dobrą trwałością bez względu na materiał wykorzystany przy produkcji Niemniej jednak, materiały różnią się właściwościami, co niesie za sobą pewne skutki, które zostaną pokrótce przedstawione. Zarówno okna drewniane, jak i plastikowe mają pewne zalety. Tworzywo PCV daje producentom większe możliwości w zakresie kolorystyki i struktury. Poza tym, okna wykonane z polichlorku winylu mogą być łatwiej i taniej utrzymane w czystości. Okna plastikowe są odporne na działanie warunków atmosferycznych i wolno się starzeją. Ich żywotność jest dodatkowo wydłużana dzięki zaokrągleniu krawędzie profili. Wówczas deszcz z nich spływa, nie gromadząc się na przyszybowej uszczelce. Profile o takim kształcie są nienasiąkliwe nawet po wielu latach użytkowania. Okna plastikowe sprawdzają się w klasycznych budynkach, między innymi w nowoczesnych blokach i domach jednorodzinnych. Z kolei drewniane ramy są odpowiednie zarówno w domach jednorodzinnych, jak również w zabytkowych budynkach oraz dworkach i domach w rustykalnym stylu. Zarówno drewniane, jak i plastikowe okna są dostępne w kształcie koła, elipsy, bawolego oka i innych nietypowych kształtach.
Okna dachowe są produkowane wyłącznie z drewna, ponieważ ten materiał dobrze współpracuje z więźbą, nie usztywniając jej. Mogłoby się zatem wydawać, że drewniane okna są bardziej trwałe. Z drugiej strony, wymagają okresowej konserwacji i renowacji. Powłoki ramy powinny być odnawiane raz na kilka lat. Jeżeli na drewnie są widoczne tylko drobne pęknięcia i rysy, to wystarczy przetrzeć je papierem ściernym i na nowo pokryć warstwą lakieru. Okna wykonane z PCV wymagają jedynie mycia. W obu przypadkach trzeba konserwować uszczelki okienne i okucia specjalnym środkiem ochronnym. Jest to szczególnie istotne w okresie zimowym.
Okna plastikowe są bardziej trwałe, ponieważ nie rozprzestrzeniają ognia i są samogasnące. Drewno spala się jednak w kontrolowany sposób zachowując stabilność do momentu pękania szyb, co umożliwia bezpieczną drogę ewakuacji w przypadku niebezpieczeństwa. Poza tym, trwałość okien drewnianych można zwiększyć poprzez pokrycie ram ognioodpornym impregnatem. Okna PCV są mniej wytrzymałe od drewnianych, w przypadku, gdy dochodzi do włamania. Włamywaczowi łatwiej sforsować okna plastikowe niż drewniane, bo są mniej sztywne. Z drugiej strony, producenci oferują okna wyposażone w specjalne funkcje antywłamaniowe. O odporności okien w większym stopniu decyduje obecność zaczepów antywyważeniowych, a także szyb antywłamaniowych oraz ilość punktów ryglowania. Materiał, z którego zostały wykonane profile okienne ma drugorzędne znaczenie.
Okna z PCV są trwalsze pod względem odporności na oddziaływanie czynników atmosferycznych, poza słońcem. Jeżeli są wystawione na intensywne promieniowanie słoneczne, utrata barwy postępuje szybciej oraz istnieje ryzyko powstania odkształceń. Białe okna po kilku latach żółkną, lecz pewnym rozwiązaniem, które pozwala temu zapobiec jest utrwalenie profili tytanową bielą. Okna w ciemnych i intensywnych kolorach płowieją pod wpływem słońca. Nie znaleziono rozwiązania tego problemu, dlatego w miejscach silnie nasłonecznionych zaleca się montaż okien drewnianych.
Profile okienne z drewna wyprodukowane z zastosowaniem nowoczesnych technologii są odporne na działanie wilgoci oraz zabezpieczone przed pleśnią i grzybami. O trwałości drewnianych okien decyduje w głównej mierze konstrukcja profili. Okna drewniane klejone z listew o odwrotnym układzie słojów bardzo dobrze znoszą zmienną wilgotność, co wynika z tego, że naprężenia wewnętrzne powstające pod ich wpływem w drewnie wzajemnie się znoszą, dzięki czemu profil pozostaje prosty. Drewno niższej klasy, które jest wysuszone i wyselekcjonowane po sklejeniu uzyskuje lepsze parametry techniczne w porównaniu z drewnem litym reprezentującym wyższą klasę. Lite drewno wypacza się pod wpływem cyklicznie występujących procesów zamakania i schnięcia.
Newralgiczne miejsca drewnianych okien, którymi są załomy i krawędzie profilu, trudno pokryć powłoką ochronną, dlatego są podatne na uszkodzenia. Warto wybierać profile o zaokrąglonych brzegach, w których miejsca połączeń są dodatkowo pokryte grubszą warstwą lakieru. Nie zaleca się okien dębowych wykonanych z części bielastej pnia. Jeśli okno nie jest wykonane z twardzieli pnia, zacznie czernieć i będzie niszczone przez owady. Okna świerkowe powinny być wyprodukowane z drewna świerku górskiego. Jeżeli do ich produkcji zostanie wykorzystane drewno świerku nizinnego, profile ulegną korozji biologicznej i zawilgoceniu. Wybierając okna sosnowe, trzeba zwrócić szczególną uwagę na to, czy zostały odpowiednio zaimpregnowane. W przeciwnym razie może wyciekać z nich żywica.
Na trwałość okien wpływa ich właściwe użytkowanie, a ściślej mówiąc konserwacja i pielęgnacja, które w przypadku okien plastikowych są mniej uciążliwe. Plastik jest bardzo odporny na substancje chemiczne, więc do mycia okien można wykorzystać dowolny preparat czyszczący, choć zaleca się łagodne. Mikrorysy można pokryć specjalnym mleczkiem pielęgnacyjnym. Nie można natomiast naprawić głębszych uszkodzeń obniżających walory estetyczne. Przed zimą, raz w roku trzeba posmarować uszczelki preparatem pielęgnacyjnym i wyregulować okucia. Drewniane okna wymagają regularnej pielęgnacji, ponieważ bardzo łatwo o mikrouszkodzenia, które powstają w wyniku uderzeń gradu. Woda wnikająca w pęknięcia powoduje zasinienie i stopniowe niszczenie struktury drewna. Dwa razy w roku należy czyścić je za pomocą zestawu pielęgnacyjnego przeznaczonego do pielęgnacji drewna. Składa się ze środka czyszczącego oraz mleczka wnikającego w pory i zapobiegającego wsiąkaniu wody. Pierwsze czyszczenie powinno odbyć się dwa miesiące po montażu. Do czyszczenia okien nie można stosować silnych detergentów, past i rozpuszczalników, ponieważ niszczą powłokę kryjącą. Rysy powstające na drewnianych ramach można łatwo naprawić. Wystarczy przeszlifować zniszczoną powierzchnię i zaszpachlować ją. Okna drewniane, które są pomalowane farbami kryjącymi należy odnawiać co 4 – 5 lat, zaś lakierowane raz na 2 lub 3 lata. Można zmienić kolor farby lub lakieru, lecz wtedy trzeba dokładnie zeszlifować starą powłokę. Okna plastikowe nie dają takiej możliwości. Konserwacja uszczelek i okuć powinna być wykonywana co najmniej raz w roku. Najlepiej przeprowadzić ją przed zimą i latem, przy okazji czyszczenia profili. Uszczelki należy posmarować gliceryną, albo smarem silikonowym, które zapewnią elastyczność i odporność na starzenie. Następnie trzeba wyczyścić okucia smarem bądź olejem maszynowym, który nie zawiera kwasów i żywic.
