Podłoga powinna być gładka, nawet jeśli jest wykonywana z różnych materiałów. Bezpieczna komunikacja to podstawa. Poza tym, widoczne miejsca łączenia posadzek nie wyglądają dobrze.
Zastosowanie różnych materiałów umożliwia wydzielenie stref i uporządkowanie wnętrza, np. kuchni otwartej na salon, pokoju dziennego pełniącego jednocześnie rolę przedpokoju. Umiejętnie połączone posadzki prezentują się bardzo efektownie, niemniej nieumiejętne dobranie dwóch, zupełnie różniących się od siebie materiałów, albo błędy podczas łączenia mogą zepsuć estetyczny efekt.
Czego nie łączyć?
Materiały o wyraźnym rysunku nie powinny być ze sobą łączone. Można natomiast łączyć materiały o gładkiej teksturze i wyraźnym rysunku oraz dwa materiały o gładkiej powierzchni. Drugą kwestią jest odpowiedni dobór materiałów pod względem kolorystycznym. Można zestawiać materiały o jednolitym kolorze, na zasadzie kontrastu, albo podobieństwa barw.
Zróżnicowanie grubości materiału
Wybrane materiały służące do wykonania posadzki mogą się od siebie różnić pod względem grubości. Wtedy powstaje problem, jak za ich pomocą wykonać posadzkę o idealnie równej powierzchni. Można tego uniknąć wybierając materiały już na etapie robienia wylewki. Jeśli podkład już został wykonany konieczne jest skorygowanie jego wysokości stosując masę samopoziomującą betonową wylewkę, albo suchy jastrych. Inną metodą niwelowania nierówności jest zastosowanie podkładu z gąbki lub wykładziny dywanowej. Podkład do podłóg pływających ( gąbka) nie może przekraczać grubości 1 cm. Podłoga ugina się w miejscach, gdzie występują duże i stałe obciążenie. Zastosowanie grubszego podkładu doprowadziło by do odkształcenia się go z upływem czasu.
