Cyklinowanie drewnianej podłogi wygląda nieco inaczej w przypadku parkietu i podłogi z desek. Zabieg ten może być wykonywany tym więcej razy, im drobniejszy jest wzór posadzki.
Tytułem przykładu można wskazać na parkiet przemysłowy, który wymaga cyklinowania co najmniej 4 – 5 razy. Parkiet układany metodą wpust – wypust powinien być cyklinowany minimum czterokrotnie, zaś podłoga wykonana z desek do trzech razy. Liczba cyklinowań zależy także od tego, czy drewniane elementy do siebie przylegają i czy nie ma wypukłości. Im więcej luzu między elementami posadzki, tym większa powinna być liczba cyklinowań.
Papier ścierny
Posadzka o dość równej powierzchni wymaga rozpoczęcia cyklinowania od drobniejszego papieru, a zatem tego oznaczonego wyższym numerem. W zależności od rodzaju podłogi stosuje się:
– parkiet wpust – wypust – 40
– podłoga z desek – 40
– parkiet przemysłowy – 36, 40
– bruk – 30
Gdy występują nierówności warto zacząć szlifowanie od zastosowania papieru ściernego o granulacji wynoszącej w przypadku parkietu układanego na wpust – wypust i desek 30, a w przypadku parkietu przemysłowego i bruku – 40.
Staranne wyrównanie powierzchni drewnianej podłogi jest pierwszym etapem cyklinowania. Kolejna faza polega na usunięciu rys pozostających po cyklinowaniu papierami posiadającymi grube uziarnienie. Nie wolno od razu przejść do zastosowania papieru o bardzo drobnym uziarnieniu (np. 100), lecz trzeba robić to stopniowo. W przeciwnym razie na drewnianej powierzchni pozostaną rysy. Szlifowanie warstw parkietu powinno odbywać się na ukos. Nie wolno czynić tego wzdłuż desek. W przypadku pęknięć w strukturze podłogi trzeba wykorzystać masę szpachlową. Niektóre źródła podają, że warto wymieszać ją z pyłem powstałym w czasie cyklinowania. Po upływie kilku godzin należy ponownie zeszlifować podłogę używając drobnoziarnistego papieru. Na koniec trzeba oczyścić podłogę z pyłu i nanieść warstwę lakieru nawierzchniowego.
