Budowę domu można przerwać tylko w trzech sytuacjach, a mianowicie w stanie zerowym, surowym otwartym i surowym zamkniętym. Stan zerowy charakteryzuje się tym, że ławy fundamentowe, stopy i ściany fundamentowe oraz podłoga na gruncie są wykonane. Po przerwaniu budowy domu należy zabezpieczyć papą, albo folią. Wystarczy przykryć nimi chudy beton i widoczne elementy izolacji. Stan surowy otwarty jest najmniej bezpiecznym momentem na przerwanie budowy. Ściany nośne i kominy są wybudowane. Strop nad parterem i schody wewnętrzne są wykonane, podobnie jak więźba i pokrycie dachu.
Najlepiej wykonać deskowanie połaci, a następnie pokryć je papą. Otwory okien i drzwi należy zabić deskami. Stan surowy zamknięty jest etapem następującym po wykonaniu instalacji i otynkowania. Przewody są przykryte tynkiem, a okna i drzwi zakotwione. Należy zadbać o odpowiednią wentylację, żeby woda odparowała.
Budowę domu często przerywa się na zimę. Nie jest to wskazane, kiedy niekorzystne warunki atmosferyczne mogłyby spowodować uszkodzenia budynku. Nie wolno przerywać prac budowlanych po wykonaniu wykopu fundamentowego, ponieważ w przeciwnym razie skarpy osuną się, a w wykopach zacznie gromadzić się woda. Po wykonaniu ścian także nie należy przerywać prac, ponieważ jeżeli nie zostaną zabezpieczone, woda wniknie w materiał budowlany i go rozsadzi. Po wykonaniu instalacji należy przykryć je tynkiem. Nie wolno przerywać pracy po zamontowaniu instalacji, ponieważ są wyjątkowo podatne na uszkodzenia.
