Znawcy antyków zapewne dobrze znają szkołę Adamów i Bauhausu. Szkoła Bauhausu to nowy kierunek architektoniczny stworzony przez artystyczną uczelnię Bauhaus, która została założona w latach dwudziestych dwudziestego wieku w Weimarze. Kierunek ten jest uważany za jedną z odmian modernizmu niemieckiego. Przyjął nazwę uczelni i już w latach trzydziestych dwudziestego stulecia zaczął wypierać styl Art. Deco. Założeniem stylu architektonicznego szkoły Bauhausu była jak największa funkcjonalność. Do projektów bardzo często wnoszono nowe elementy, które niekiedy całkowicie odbiegały od stylu bauhaus. Powodowało to zacięte dyskusje w późniejszym czasie. Ostatecznie zwyciężył pogląd, że każdy z architektów posiada prawo do pewnej swobody podczas tworzeniu projektu.
Główną zasadą tego stylu architektonicznego jest funkcjonalność. Dotyczy zarówno pragmatycznych potrzeb człowieka, jak również emocjonalnych. Celem studentów było stworzenie podstaw nowoczesnej architektury, zwłaszcza architektury wnętrz, która stanowiłaby kompromis między estetyką i użytecznością. W projektowaniu wnętrz i mebli kierowano się potrzebami człowieka, nie zaś na tym czy projekty spełniają wymogi techniczne, są ekonomiczne, ekologiczne i estetyczne. Na początku dwudziestego wieku zaczęto zauważać wpływ otoczenia na myślenie ludzi, dlatego architekt był uważany za kreatora życia społecznego.
Nieco wcześniej, bo w drugiej połowie osiemnastego stulecia, w Anglii William, James, John oraz Robert Adamowie pracowali wspólnie przy projektowaniu budynków. Podobnie jak studenci szkoły Bauhausu, wykreowali swój własny styl. Jest on uważany za odłam klasycyzmu, który wówczas panował w Anglii i na kontynencie. Charakterystyczną cechą stylu Adamów była lekkość i szyk. Efekt ten został przez nich uzyskany poprzez zastosowanie barw jasnych oraz malarstwa pompejańskiego i stiuków. Bardzo często wykorzystywali także pilastry i medaliony. Styl Adamów zaznaczył się również w meblarstwie. Meble, które pochodzą z tego okresu charakteryzują się roślinnymi zdobieniami oraz jasnymi barwami. Styl Adamów stał się tak popularny, że znano go nawet w Stanach Zjednoczonych. Poza tym zyskał także zwolenników na kontynencie europejskim. Styl Adamów to innymi słowy definicja angielskiego stylu końca XVIII wieku. Antyki, które go reprezentują są idealne do przestronnych wnętrz w stylu klasycystycznym.
